ICM 48399 US Aerial Target Drones 1/48

W 1948 roku USAF (Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych) podpisały kontrakt z firmą Ryan na opracowanie bezzałogowego samolotu z napędem odrzutowym, przeznaczonego do celów szkoleniowych. Prototyp drona, nazwany XQ-2, odbył swój pierwszy lot w 1951 roku. Po udanych testach wszedł do służby w USAF jako Q-2A (znany również jako Firebee). Nieco zmodyfikowana wersja, oznaczona jako KDA-1, była eksploatowana przez flotę wojskową. Pod koniec lat 50. USAF i Ryan podpisały nowy kontrakt na znacznie ulepszony Firebee „drugiej generacji” - Model 124, początkowo oznaczony jako Q-2C. Wszedł on do produkcji w 1960 roku, a trzy lata później jego oznaczenie zmieniono na BQM-34A. Dron ten posiadał powiększony kadłub, dłuższe skrzydła i unikalny port wlotowy pod spiczastym nosem. Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych również przyjęła BQM-34A, podczas gdy armia otrzymała naziemną wersję o nazwie MQM-34D ze wspomaganiem JATO (Jet-Assisted Take-Off). Drony te były wykorzystywane do szkolenia załóg obrony przeciwlotniczej.