-
Załączniki bezpieczeństwa
Załczniki do produktuZałączniki dotyczące bezpieczeństwa produktu zawierają informacje o opakowaniu produktu i mogą dostarczać kluczowych informacji dotyczących bezpieczeństwa konkretnego produktu
-
Informacje o producencie
Informacje o producencieInformacje dotyczące produktu obejmują adres i powiązane dane producenta produktu.ICM
-
Osoba odpowiedzialna w UE
Osoba odpowiedzialna w UEPodmiot gospodarczy z siedzibą w UE zapewniający zgodność produktu z wymaganymi przepisami.
Uzbrojenie niemieckich samolotów podczas II wojny światowej
Luftwaffe była uzbrojona w szeroką gamę broni różnych typów i o różnym przeznaczeniu. Głównymi niemieckimi bombami II wojny światowej były bomby o wadze 50. 250. 500. 1000. 1800 i 2500 kilogramów. Najpopularniejsze były bomby o dużej sile rażenia. Te z kolei były cienkościenne, typu SC i grubościenne, typu SD, i miały boczne zapalniki. Aby zmniejszyć głębokość wnikania w ziemię i zwiększyć falę uderzeniową, niektóre bomby mogły być wyposażone w pierścień w dziobie. Ponadto niektóre bomby mogły mieć wydłużone detonatory - tak zwane pręty Dinort * (po niemiecku - Dinort-stäbe), które prowadziły do eksplozji bomby, zanim sama bomba dotknęła ziemi. Nośnikami bomb były zarówno klasyczne bombowce (na przykład Ju 88 lub He 111), jak i samoloty szturmowe lub myśliwce, na podwieszeniu których można było umieścić bomby o wadze do 500 kilogramów. Lotnictwo morskie, oprócz bomb, używało również torped, wykorzystując je na różnych teatrach działań wojennych - na Morzu Śródziemnym, na Atlantyku i na północy Europy.