-
Załączniki bezpieczeństwa
Załczniki do produktuZałączniki dotyczące bezpieczeństwa produktu zawierają informacje o opakowaniu produktu i mogą dostarczać kluczowych informacji dotyczących bezpieczeństwa konkretnego produktu
-
Informacje o producencie
Informacje o producencieInformacje dotyczące produktu obejmują adres i powiązane dane producenta produktu.Trumpeter
-
Osoba odpowiedzialna w UE
Osoba odpowiedzialna w UEPodmiot gospodarczy z siedzibą w UE zapewniający zgodność produktu z wymaganymi przepisami.INTERNATIONAL BUSINESS GROUPBENEDYKTA HERTZA 2Warszawa,04 - 603Polska
Trumpeter 09589 Su-100Y Self-Propelled Gun 1/35
Plastikowy model do sklejania. Nie zawiera kleju ani farby.
W grudniu 1939 roku północno-zachodnie dowództwo Armii Czerwonej zwróciło się do fabryki nr 185 o opracowanie pojazdu opartego na T-100. Pojazd miał nie tylko działać jako działo samobieżne, ale także służyć do układania mostów, transportu materiałów wybuchowych oraz odzyskiwania czołgów zniszczonych lub uszkodzonych na polu walki. Podczas prac nad tym pojazdem ABTU zaproponowało zamontowanie na T-100 dużej szybkostrzelnej armaty kal. 152 mm, aby umożliwić mu niszczenie bunkrów i innych silnych umocnień stałych. Kierownik fabryki w numerze 185 zaproponował wstrzymanie prac nad prototypem, aby użyć T-100 jako działa samobieżnego uzbrojonego w działa morskie 100 i 130 mm. Pomysł ten został zaakceptowany i 8 stycznia 1940 roku plany T-100-X zostały sfinalizowane i wysłane do fabryki Izhorskyi. T-100-X miał przedział bojowy w kształcie skrzyni i był wyposażony w armatę morską 130 mm B-13. Ze względu na mobilność zachowano system zawieszenia drążka skrętnego, zgodnie z trendem w nowoczesnych czołgach w tamtych czasach. Podczas opracowywania prototypu zmodyfikowano kształt przedziału bojowego, aby skrócić czas ładowania amunicji. Nową konstrukcją był SU-100Y (nazywany tam czasem T-100). Projekty SU-100Y zostały wysłane do fabryki Izhorskyi 24 lutego 1940 r., a montaż rozpoczął się pierwszego dnia miesiąca. Działo samobieżne zostało przetestowane po raz pierwszy 14 marca. Po zakończeniu wojny zimowej SU-100Y nigdy nie wszedł do walki.
Pozycja nr 09589
Nazwa przedmiotu Działo samobieżne Su-100Y
Kod kreskowy 9580208095899
Skala 1:35
Typ elementu Zestaw zbroi z tworzywa sztucznego
Model Krótki Długość: 305,4 mm Szerokość: 96,7 mm
Razem części 420+
Części metalowe kabel miedziany
Części fototrawione 1 sztuka
Części folii nd
Części żywiczne nd
Razem wlewki 14 wlewków, górny kadłub, dolny kadłub i wieża
Data wydania 2021-04
Więcej funkcji Zestaw składa się z ponad 420 części
>zestaw z dopracowanymi detalami
>wieża i kadłub formowany z wieloma slajdami
>220 pojedynczych połączeń torów
> W zestawie wytrawione części fotograficzne
In December 1939, the Northwest Command of the Red Army requested that the N°185 factory develop a vehicle based on the T-100. The vehicle had not only to operate as a self-propelled gun, but also to be used to lay bridges, transport explosives, and recover tanks destroyed or damaged on the battlefield. During the development of this vehicle, the ABTU proposed to mount the large, high velocity 152 mm cannon on the T-100 in order to give it the capacity to destroy bunkers and other strong fixed fortifications. The plant manager at N°185 proposed to stop the development of the prototype to use T-100 as a self-propelled gun armed with the 100 and 130 mm naval guns. This idea was accepted and on January 8, 1940, the plans of the T-100-X were finalized and sent to the Izhorskyi factory. The T-100-X had a box-shaped fighting compartment and was equipped with the 130 mm B-13 naval gun. For mobility, kept the torsion bar suspension system, as was the trend in modern tanks of the day. During the development of the prototype the shape of the fighting compartment was modified to reduce ammunition loading times. The new design was the SU-100Y (sometimes called T-100 there). The designs of the SU-100Y were sent to the Izhorskyi factory on February 24, 1940 and assembly began on the first of the month. The self-propelled gun was tested for the first time on March 14. As the Winter War was finished, the SU-100Y never saw combat.