Vespid Models VS720001 Pz.Kpfw. VIII Maus V2 German Super Heavy Tank 1/72

Vespid Models 720001 Pz.Kpfw. VIII Maus V2 German Super Heavy Tank 1/72

Plastikowy model czołgu do sklejania. Nie zawiera kleju ani farb.

Panzerkampfwagen VIII Maus – czołg superciężki konstrukcji niemieckiej z okresu II wojny światowej.

Z łączną masą sięgającą 188 ton był to najcięższy i największy czołg, jaki kiedykolwiek skonstruowano, lecz nigdy nie wszedł do produkcji seryjnej, ani nie został użyty bojowo; Niemcy zbudowali jedynie dwa nieskończone prototypy. Decyzja opracowania superciężkiego czołgu o masie 75-90 ton została podjęta na konferencji z udziałem Adolfa Hitlera i Alberta Speera w dniach 5–6 marca 1942 roku, jako rozwinięcie wcześniejszych planów (anulowanych na rzecz nowej konstrukcji) dotyczących czołgu Panzerkampfwagen VII Löwe.

21 marca Hitler przyznał wyłączną koncesję na produkcję nowego czołgu firmie Porsche. Według uaktualnionych planów pojazd miał mieć masę 100 ton oraz działo 150 mm i być w stanie zniszczyć każdy typ sowieckiego czołgu ciężkiego, których rychłego pojawienia się na froncie spodziewało się niemieckie dowództwo. Hitler osobiście powołał na głównego konstruktora prof. Ferdinanda Porsche; zebrał on zespół projektantów, w skład którego powołał m.in. inż. Karla Rabea, inż. Leopolda Schmidta, inż. Waltera Schmidta, inż. Erwina Komedę, inż. Ottona Zadnika, inż. Karla Frochlicha i inż. Willy’ego Müllera. Projekt otrzymał w Porsche wewnętrzne oznaczenie Typ 205.

23 czerwca 1942 roku Hitler zatwierdził wstępny projekt czołgu, a z lipca tego roku pochodzą jego nazwy zwyczajowe: początkowa Mäuschen (niem. mamut) i ostateczna Maus. 6 kwietnia 1943 roku zaprezentowano drewnianą makietę czołgu Speerowi, a 13 lub 14 maja Hitlerowi. W oficjalnej prezentacji dla führera brał udział m.in. gen. Heinz Guderian, który jako jedyny uczestnik uroczystości skrytykował wygląd projektowanego czołgu. W 1943 roku doszło także do częściowej zmiany wykonawcy; z powodu problemów w pracach nad tak dużym czołgiem zdecydowano się rozdzielić zadania pomiędzy kilka firm. Przedsiębiorstwu Krupp zlecono produkcję surowych kadłubów i wież, Daimler-Benz odpowiadał za silniki, Siemens-Schuckert wziął na siebie produkcję i montaż instalacji elektrycznej, a zawieszeniem zajęła się Škoda (położona w ówczesnym Protektoracie Czech i Moraw). Montażu wszystkich elementów miała dokonywać firma Alkett. Porsche w dalszym ciągu odpowiadało za prace projektowe i ostateczny kształt nowej maszyny.

Maus na poligonie w Böblingen
22 grudnia 1943 roku częściowo ukończono pierwszy prototyp czołgu Maus i wysłano go na poligon w Böblingen, z atrapą wieży i bez zainstalowanego uzbrojenia. Próby poligonowe niekompletnego prototypu przeprowadzono w styczniu 1944 roku. W marcu na poligon dostarczono drugi kadłub z układem jezdnym i hamulcowym. W maju do Böblingen trafiła wieża, którą na początku czerwca udało się przytwierdzić do drugiego kadłuba, tym samym kończąc produkcję pierwszego i jedynego ukończonego egzemplarza czołgu Maus. Oba prototypy testowano następnie na poligonie w Kummersdorfie pod Berlinem, z tym że pierwszego kadłuba używano odtąd jedynie do holowania drugiego prototypu. Próby poligonowe przerwano 19 sierpnia 1944 roku; z powodu pogarszającej się sytuacji na frontach (od 1,5 miesiąca trwała aliancka operacja w Normandii, a na wschodnie Armia Czerwona stała nad Wisłą), postępującego niedoboru surowców i środków do testów oraz produkcji nowych czołgów, a także braku perspektyw na jakąkolwiek przydatność bojową Mausa, zdecydowano się zawiesić wszelkie prace nad Panzerkampfwagen VIII.

21 kwietnia 1945 roku Sowieci zdobyli oba, porzucone prototypy Mausa w Kummersdorfie. Zmontowali z nich pojazd posiadający kadłub pierwszego prototypu i wieżę z drugiego, który odesłali do ZSRR na testy. Obecnie jedyny istniejący czołg Maus jest wystawiony jako element ekspozycji w Muzeum Czołgów w podmoskiewskiej Kubince.