MiniBase 8001 SU-33 Flanker-D 1/48

MiniBase 8001 SU-33 Flanker-D 1/48

Plastikowy model samolotu odrzutowego do sklejania. Zestaw nie zawiera kleju ani farb.

Su-33 (Su-27K, ros. Сухой Су-33, kod NATO – Flanker D – samolot myśliwski i uderzeniowy opracowany w ZSRR w biurze Suchoja, wersja rozwojowa rodziny samolotów Su-27, przystosowany do zastosowania na lotniskowcach. Prace nad Su-33 rozpoczęły się wraz z pracami nad nowym lotniskowcem dla ZSRR w drugiej połowie lat siedemdziesiątych XX w. Spośród projektów wybrano dwa samoloty myśliwskie zbudowane na bazie MiG-29 i Su-27, samolot szkolny na bazie Su-25 oraz samolot wczesnego ostrzegania Jak-44. W odróżnieniu jednak od konstrukcji zachodnich dostosowanych do startu z katapulty, w ZSRR postanowiono rozwijać technikę startu nowych myśliwców 4. generacji, o wysokim stosunku ciągu do masy, ze skoczni (w rosyjskiej terminologii: trampoliny) – wznoszącego się na końcowym odcinku pokładu[3]. Wiązała się z tym budowa lotniskowców w konfiguracji STOBAR.

Pierwsze próby lądowania z hakiem i aerofiniszerem oraz startu ze skoczni, w bazie naziemnej Nitka na Krymie, były prowadzone na nieznacznie zmodyfikowanym prototypie Su-27 (T-10-3) w 1982 roku. W 1984 roku prowadzono próby kolejnego prototypu T-10-25 przebudowanego z seryjnego Su-27, ze wzmocnionym podwoziem i przystosowanego do współpracy z aparaturą naprowadzania Riezistor-4K. W maju 1985 roku Wiktor Pugaczow oblatał eksperymentalną wersję Su-27 z dodatkowym przednim usterzeniem poziomym. Dalsze próby samolotu pokładowego prowadzono od maja 1985 roku na prototypie T-10-24 w takiej konfiguracji. Wersja ta, z dodatkowym przednim usterzeniem, stała się podstawą do skonstruowania myśliwca pokładowego Su-27K. Projekt został zatwierdzony przez dowódcę marynarki w lutym 1985 roku.

Pierwszy prototyp T-10K-1 oblatano 17 sierpnia 1987 roku, lecz dopiero latem 1988 otrzymał składane skrzydła. 28 września 1988 został on rozbity podczas prób (pilot doznał urazu). Próby kontynuowano na T-10K-2, oblatanym 22 grudnia 1987. 1 listopada 1989 roku W. Pugaczow odbył pierwsze lądowanie na pokładzie lotniskowca „Admirał Kuzniecow”. Siedem sztuk Su-27K serii próbnej (T-10K-3 – 9) zbudowano w KnAAPO w 1990 roku, a w 1992 roku rozpoczęto produkcję serii 24 sztuk.

Samoloty serii próbnej zaczęły wchodzić w 1991 roku na wyposażenie 100. Okrętowego Pułku Lotnictwa Myśliwskiego, gdzie były używane do szkolenia. 26 września 1991 pierwszy samolot jednostki bojowej wylądował na lotniskowcu „Admirał Kuzniecow”. Pierwsze maszyny z pierwszej serii dostarczono rosyjskiej marynarce wojennej w kwietniu 1993 roku. Ogółem dostarczono 24 samoloty seryjne[6]. Weszły do eksploatacji równocześnie z próbami państwowymi. Z końcem grudnia 1994 roku zakończono badania państwowe samolotu i 31 sierpnia 1998 roku został on oficjalnie przyjęty na uzbrojenie rozporządzeniem Prezydenta Federacji Rosyjskiej pod oznaczeniem zmienionym na Su-33. Jedyną jednostką zdolną do działań bojowych jest 279. Pułk Pokładowego Lotnictwa Myśliwskiego liczący 24 samoloty na pokładzie jedynego rosyjskiego lotniskowca „Admirał Kuzniecow”. Oprócz myśliwca Su-33(MK) powstała też dwumiejscowa wersja samolotu wielozadaniowego Su-33KUB, z układem miejsc jak w Su-34.

The Sukhoi Su-33 is an all-weather carrier-based twin-engine air superiority fighter designed by Sukhoi and manufactured by Komsomolsk-on-Amur Aircraft Production Association, derived from the Su-27 and initially known as the Su-27K. Compared with the Su-27, the Su-33 has a strengthened undercarriage and structure, folding wings and stabilators, all for carrier operations. The Su-33 has canards and its wings are larger than the Su-27 for increased lift. The Su-33 has upgraded engines and a twin nose wheel, and is air refuelable.

First used in operations in 1995 aboard the aircraft carrier Admiral Kuznetsov,[N 1] the fighter officially entered service in August 1998, by which time the designation "Su-33" was used. Following the break-up of the Soviet Union and the subsequent downsizing of the Russian Navy, only 24 aircraft were produced. Attempted sales to China and India fell through. With plans to retire the Su-33 once they reach the end of their service life, the Russian Navy ordered the MiG-29K as a replacement in 2009.